Naam: Leo Helderman (68)
Wat: Maatje van een hartpatiënt
Hoe lang: vijf jaar
Wens: ‘Vrijwilliger zijn zouden meer mensen kunnen ervaren. Je krijgt er energie van’
Overtuiging: ‘Niet alleen de hulpvragers hebben er iets aan, ik ook. Het geeft mij ook structuur’

“Door mijn tijd te schenken, voeg ik plezier toe aan andermans leven’

 

Een jaar nadat Leo met pensioen ging, ging hij op zoek naar vrijwilligerswerk. Hij had veertig jaar lang full time als juridisch adviseur bij een bank gewerkt en had ineens zeeën van tijd. “Ik was 58, nog jong en gezond. Ik wilde mijn tijd graag aan iets nuttigs besteden. Met mijn kennis en ervaring had ik in een of ander bestuur van een vereniging kunnen gaan zitten, maar ik zocht iets persoonlijkers. Ik wilde gewoon direct contact met mensen.”

Leo heeft zich toen bij VTV aangemeld als maatje. Dat is een vrijwilliger die een-op-een gekoppeld is aan iemand die net wat extra aandacht en ondersteuning kan gebruiken. Een maatje gaat gezellig koffie drinken bij iemand, gaat op stap met een kind met een beperking of geeft juist extra positieve aandacht aan het broertje of zusje van dat kind. Bij een maatje staan respect, tijd en begrip centraal.

Uurtjes voor jezelf
Leo is het huidige maatje van de 70-jarige Berend* en hij ondersteunt daarmee Barbara*, Berends vrouw en mantelzorger. Berend heeft 24 uur per dag begeleiding of toezicht nodig. Hij heeft een hartaanval gehad en als gevolg daarvan een hersenbeschadiging. Daarbij heeft hij ook een licht autistische stoornis wat de zorg voor Barbara extra belastend maakt. Zij riep de hulp in van VTV.

Leo haalt Berend daarom elke dinsdagmiddag op voor een leuke middag. “Mantelzorg is echt zwaar en soms wil zij ook een middag voor zichzelf hebben met vriendinnen. Maar je durft die zorg natuurlijk alleen op een verantwoorde manier over te dragen. Je hebt pas echt tijd voor jezelf als je weet dat jouw man in veilige handen is. Ik haal Berend nu al vier jaar elke week voor een halve dag op. Zowel Berend als Barbara kijkt ernaar uit. En ik ook”, vertelt Leo.

Koffie drinken
Volgens Leo is Berend een man van vaste gewoontes. “Het liefst gaat hij elke week een kop koffie drinken bij Ikea en Intratuin. En dat doen we dan ook vaak. Soms probeer ik andere koffietentjes aan ons repertoire toe te voegen, en dat lukt ook af en toe. Vaker zie ik een bedenkelijk gezicht en rijden we naar Berends favoriete stekjes. Als het mooi weer is, maken we een wandeling of fietstocht. We praten over koetjes en kalfjes, de actualiteiten, de economie of over gebeurtenissen in de familie. Heel indringend is het niet, maar we vermaken ons. Het is gezellig.”

Leo merkt dat Berend ervan geniet en gaat zelf ook met een opgewekt gevoel naar huis. “Het is heel fijn om je nuttig te voelen en iets bij te dragen. Berend heeft een leuke middag, zijn vrouw heeft tijd voor zichzelf en mij geeft het vrijwilligerswerk structuur in mijn leven. Ik vul mijn tijd op een goede manier in. Het kost me niets, het is geen inspanning voor me. Het is voor mij een vast punt in de week dat mij regelmaat geeft. Als ik na zo’n middag naar huis ga, heb ik weer volop energie. Zo snijdt het mes aan drie kanten.”

Betrokken
Leo komt al vier jaar bij dit echtpaar. Berend en Barbara horen inmiddels bij zijn leven. “Ik voel me betrokken bij deze mensen. Er is in de loop der jaren een soort vriendschap ontstaan. Ze zijn een deel van mijn sociaal leven geworden. Ik hoor bij die van hen en zij bij die van mij. Ik ben een einzelgänger en ben niet iemand die je in de kroeg zult aantreffen. Dat directe contact met mensen doet mij goed.”

Voor Leo is het belangrijk dat hij door zijn regelmatige aanwezigheid iets toevoegt aan hun leven. “Ze zijn aangewezen op mijn hulp en weten: Leo komt. Hij is er. Altijd. Elke week. Die zekerheid is heel belangrijk voor ze. Ik bel alleen af als ik op vakantie ga of ziek ben. Het is heel dankbaar wat je doet. Door een beetje van mijn tijd te schenken, voeg ik plezier toe aan het leven van anderen.”

 

*vanwege privacy gebruiken we een fictieve namen.

 

OVER VTV
VTV, Vrijetijdsbesteding, Thuishulp en Vormingsactiviteiten, biedt mensen met een beperking diverse groepsactiviteiten, 1 op 1 sportbegeleiding met de Beweegcoach en Vrijwillige Thuishulp in de regio’s Delft, Leiden en Den Haag.

Bij VTV kun je meedoen én meehelpen. Dankzij professionals én vele vrijwilligers bloeien deelnemers op, vergroten zijn hun netwerk en worden zij zelfstandiger. Wil je ook jouw steentje bijdragen? VTV zoekt enthousiaste vrijwilligers voor de diverse groepsactiviteiten en maatjesprojecten in de regio Delft (Delft, Pijnacker-Nootdorp, Midden-Delfland, Westland, Vlaardingen, Maassluis, Lansingerland). Kijk voor meer info en inspiratie op www.wijzijnvtv.nl/vrijwilligers.

 

 

 

Naam: David Attia (26)
Wat: Begeleider van een vriendengroep
Van: jongensgroep Superboys
Hoe lang: 8 jaar
Overtuiging: ‘Ik geloof in eigen kracht en veerkracht, maar ik geloof ook heel erg in de juiste mensen tegenkomen die jou op weg helpen’
Wens: ‘Behandel deze jongens gewoon als ieder ander en geloof in hun kunnen’

David: ‘Het gaat om vrijheid en gelijkheid’

Eigenlijk doet David liever niet mee aan interviews over vrijwilligerswerk. Hij hoeft er geen applaus voor te krijgen. Hij doet het gewoon omdat hij het wil. Toch ging hij overstag, want er is altijd ruimte voor meer enthousiaste vrijwilligers. En het doen van vrijwilligerswerk is zo verrijkend dat hij er na vijf onwennige minuten met verve over vertelt.

David is trainee bij het ministerie van VWS. Naast deze drukke baan begeleidt hij in zijn vrije tijd de jongensgroep Superboys voor jongens tussen de 17- 35 jaar met een verstandelijke of lichamelijke beperking. De jongens zijn zelfstandig genoeg om met het openbaar vervoer te reizen en elke maand mee te doen aan een uitje: van bowlen tot lasergamen, van poolen tot karten en van uit eten gaan in een restaurant tot een barbecue op het strand of in het park met de Supergirls.

“De activiteiten van de vriendengroep Superboys zorgen ervoor dat de jongens niet in een sociaal isolement terecht komen. Ze vallen tussen wal en schip als het gaat om sociale contacten. Sommigen hebben geen werk, anderen hebben geen school en veel zijn sociaal niet heel handig. Dan is het best lastig vrienden maken. Daar zijn wij voor. Met de Superboys doen we leuke dingen. Daarmee helpen we ze een handje bij het maken van contact.”

 

Eigenbelang

David doet het vrijwilligerswerk al sinds 2012 en was 18 toen hij begon. Niet uit idealisme destijds, nee hij meldde zich uit puur eigenbelang aan. Hij wilde graag Geneeskunde studeren, werd een keer uitgeloot en hoorde dat vrijwilligerswerk het heel goed doet op je CV. “Het zou mijn kansen vergroten. Want het geeft aan dat je betrokken bent bij de maatschappij en je iets over hebt voor een ander”, zegt David.

Zo groot als het eigenbelang, zo groot werd ook de liefde voor het vrijwilligerswerk. “Ik merkte eigenlijk meteen dat ik er heel veel energie van kreeg. Ik vind het oprecht heel leuk die jongens te begeleiden en ik ben, ook nadat ik drie keer was uitgeloot voor Geneeskunde, bij VTV gebleven. Ik heb met sommigen een vriendschapsband; we zijn maatjes. Ze kunnen bij mij voor alles terecht, als een grote broer. Dat is heel waardevol. En soms zeggen ze dat ook: ‘Ik vind je echt tof’ of ‘Ik heb je advies opgevolgd’. Hartverwarmend.”

 

Vrijheid en gelijkheid

Het doel achter het helpen van deze jongens is voor David groter dan alleen het organiseren van activiteiten. “Het gaat om vrijheid en gelijkheid en mee kunnen doen. Deze jongens hebben tal van beperkingen en barrières om succesvol te worden – welke definitie je ook maar wilt hanteren voor die kreet. De uitjes nemen die barrières weg, doorbreken de vicieuze cirkel en geven perspectief. We vertellen ze hoe je een kaartje voor de bioscoop koopt, hoe je betaalt voor een drankje… die lessen zijn ook belangrijk”, vertelt David.

Hij is de gangmaker van de groep. “Ik zorg er samen met andere vrijwilligers voor dat de jongens zich thuisvoelen in de groep en dat ze kunnen meedoen. Soms lopen gesprekken niet lekker, en dan geef ik een voorzetje. Of zie je een van de deelnemers in een hoek zitten. Dan betrek ik die er actief bij. Het is aan ons om een eenheid te smeden en verbindingen te leggen. Vaak denk je: ik ben maar een begeleider. Tot je een keer afwezig bent. Dan word je overstelpt met vragen waar je was.”

Gewoon blij

Zoveel als de Superboys aan de uitjes hebben, zo waardevol is het ook voor David. “Ik kreeg een keer een groot schilderij van deelnemer met het syndroom van down. Abstracte cirkels met in het midden een glimlachend poppetje. Ik vroeg: ‘Wat betekent het?’ De jongen zei: ‘Ik weet het niet. Hij is gewoon blij’. Zo mooi, dat is dus de manier hoe hij het leven ziet. Hij begrijpt zijn omgeving niet en is gewoon gelukkig. Voor mij is het vaak een reality check: Ik ben gezegend met zoveel meer ‘op papier’ en ben niet half zo gelukkig als de Superboys. Dit werk maakt mij een completer mens. Je haalt er vreugde uit en leert lessen voor het leven.”

Vanuit je hart

David denkt bij het doen van vrijwilligerswerk vaak aan de les van zijn vader. Zijn van origine Egyptische vader stond altijd voor iedereen in de buurt klaar. “Ik had wel eens het idee dat er werd geprofiteerd van zijn goedheid. Maar mijn vader zei altijd: ‘Doe nooit iets voor een ander om er zelf profijt uit te halen. Doe het vanuit je hart en verwacht er niets voor terug. Dan heb je innerlijke vreugde en kun je nooit teleurgesteld raken.’ Dat heb ik ook met deze jongeren. Ik krijg waardering en zo’n schilderij is heel gaaf, maar voor mij is het normaal dat ik ze begeleid. Ik doe het uit liefde.”

Eigen kracht

Voor David is het beste advies dat hij heeft meegekregen: ‘Behandel deze mensen niet anders dan anders, want dat zijn ze niet’. “Natuurlijk hebben ze een beperking, maar behandel ze niet aan als kleuters, want dan creëer je juist een gevoel van ongelijkheid. Behandel ze als ieder ander en geloof in hun kunnen. Dan gaan ze er zelf ook in geloven en naar gedragen. Daarvoor moet je soms de juiste mensen tegenkomen aan wie je je kunt optrekken, dat is heel belangrijk. Dat weet ik uit eigen ervaring. Ik geloof in eigen kracht en veerkracht, maar ik geloof ook heel erg in de juiste mensen tegenkomen die jou dat ene duwtje geven.”

 

OVER VTV

VTV, Vrijetijdsbesteding, Thuishulp en Vormingsactiviteiten, biedt mensen met een beperking diverse groepsactiviteiten, 1 op 1 sportbegeleiding met de Beweegcoach en Vrijwillige Thuishulp in de regio’s Delft, Leiden en Den Haag.

Bij VTV kun je meedoen én meehelpen. Dankzij professionals én vele vrijwilligers bloeien deelnemers op, vergroten zijn hun netwerk en worden zij zelfstandiger. Wil je ook jouw steentje bijdragen? VTV zoekt enthousiaste vrijwilligers voor de diverse groepsactiviteiten en maatjesprojecten in de regio Delft (Delft, Pijnacker-Nootdorp, Midden-Delfland, Westland, Vlaardingen, Maassluis, Lansingerland). Kijk voor meer info en inspiratie op www.wijzijnvtv.nl/vrijwilligers.